อ้างว้าง…ฉันเดียวดายเหลือเกิน
ไม่มีใครเดินข้างเรา
ชีวิต…ฉันเหงา เหลือเพียงแค่เงาข้างกาย
ไม่มีความหมาย หัวใจเดียวดายเกินทน
Author Archives: Ji42
เขียนด้วยรัก
เขียนด้วยรัก…รักมั่น…ให้กันไว้
ครั้งหนึ่งใน…วันวาน…เคยสานฝัน
เคยชิดใกล้…หัวใจ…เคยผูกพัน
มีเธอฉัน…เคียงกัน…ทุกเวลา
วันเพ็ญ
ทิวาใกล้ลาจากไปพลัน แสงนวลของดวงจันทร์เยือนหล้า
สาดเรื่องรองผ่องผืนนภา ฟ้าอาลัยลาจากตะวัน
จดหมายถึงอาจารย์ 21/06/2561
สวัสดีครับอาจารย์ ไม่ได้ติดต่ออาจารย์นานเลยครับ ทีแรกคิดว่าจะได้ไปกำแพงแสนอีก แต่พอดีทางโรงงานปุ๋ยเปลี่ยนไปใช้ระบบกำหนดแบบปริมาตร ไม่ได้ใช้น้ำหนักแบบที่ผมคิด เลยเปลี่ยนคนทำ ผมเลยไม่ได้มีโอกาสไปเลยครับ
ชีวิตต่างสี
ต่างคนต่างจิตใจร้อยพัน
แต่ละสิ่งก็พลันผันไป
เส้นทางชีวิตลิขิตไว้
ต้องปล่อยไปตามชะตา
ใครผิด
ฉันก้าวเดินบนทางอันกว้างใหญ่
ด้วยดวงใจแสนสั่นหวั่นเหว่ว้า
กลัวผิดทางผิดที่ผิดเวลา
ฉันกลัวว่าจะผิดพลาดโดนบาดใจ
จดหมายถึงอาจารย์ 22-2-60
สวัสดีครับอาจารย์ ผมขอส่งข่าวคราวต่อจากที่ได้เล่าไปครั้งที่แล้วครับ ตอนนี้ผมกลับมาอยู่ที่สวนได้เกือบ 7 วันแล้วครับ กลับมาก็พยายามเร่งให้เริ่มต้นงานในสวนได้เสียที ก็ออกไปติดต่อช่าง ติดต่อน้องๆ เก่าๆ ทางนี้ จะได้มีคนช่วย งานจะได้เร็วขึ้น สองสามวันแรกก็ดูดีครับ คุยกับคนโน้นคนนี้ ดูแบบ นัดหมายกัน เสร็จสรรพวันรุ่งขึ้น ผมก็เริ่มสั่งของ ทั้งเครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆ วัสดุที่ต้องใช้ พวกเหล็ก และท่อต่างๆ
ย้อนอดีตด้วย Linux
กว่า 20 ปีมาแล้ว ที่ตาแก่คนนี้รู้จักกับ Linux ตั้งแต่ยุคที่ยังใช้ Windows 3.11 อยู่ จำไม่ได้ว่าไปรู้จักมันได้อย่างไร แต่จะว่าไปก็อดดีใจกับตัวเองไม่ได้ ที่ตอนนั้นกระแดะจะใช้ Linux กับเขาบ้าง ถึงวันนี้ก็เลยได้อาศัยความรู้เก่าๆ เอามาใช้กับงานใหม่ๆ ได้อย่างที่ตัวเองก็คิดไม่ถึง