สวัสดีปีใหม่ท่านผู้อ่านทุกท่านครับ ผมตื่นขึ้นมาเช้านี้อย่างมีความสุข ถึงเมื่อคืนที่ผ่านมาจะนั่งด่า นอนด่า ชาวบ้านผ่านโซเชียลกันแบบที่เรียกได้ว่า ด่าข้ามปี ก็ตามทีเถอะครับ แต่เช้านี้ผมก็สดใส สดชื่นมีความสุขดี อาจเพราะอากาศวันนี้เย็นสบายกำลังดีด้วยกระมังครับ
หมดไปอีกปีแล้วครับ คืนนี้หลายคนคงฉลองกันสุดเหวี่ยง หลายคนออกไปเค้าท์ดาวน์ตามที่เขาจัดงาน หลายคนเดินทางไปต่างจังหวัด หลายคนออกไปสวดมนต์ข้ามปีตามวัดต่างๆ แต่ก็คงมีอีกจำนวนไม่น้อยที่ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ ก็แค่อยู่บ้านเงียบๆ นั่งดูทีวี อ่านหนังสือ หรือเปิดเน็ตเหงาๆ อยู่คนเดียว
ในวันที่บางคนอยู่ในภาวะที่เลวร้ายที่สุด โลกใบนี้ก็ยังคงงดงามอยู่เช่นเดิม…
โลกเป็นเช่นนี้มาก่อนแสนนาน และจะยังเป็นเช่นนี้ต่อไป
แดดร้อน สายฝน ลมหนาว พาโลกผ่านเส้นทางกาลเวลา
เส้นทางที่บางคนร่วมเดินทางในบางช่วง
ที่เมื่อเทียบกับเส้นทางทั้งหมดแล้ว เส้นทางของคนเหลือเพียงจุดเล็กๆ เท่านั้น
ยามค่ำคืนฝืนมองท้องนภา ม่านน้ำตาบังดาวราวมืดมน
ดื่มเหล้าเมามาย เศร้าใจสุดทน
กลางผู้คนแล้วเธออยู่หนใด
วันนี้ผมแวะเข้าไปใน WordPress แบบที่ทำมาเรื่อยๆ แม้จะไม่บ่อยเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ยังแวะเข้าไปหาอะไรต่ออะไรอ่านอย่างที่เคยทำ แต่หลายๆ บล็อกก็ไม่มีอัพเดท หลายๆ บล็อกก็ย้ายออกจาก WordPress ไปแล้ว
แล้วก็มาถึงเดือนสุดท้ายของปีอีกแล้วครับ ปีนี้กำลังจะหมดลง ปีใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น ตาแก่อย่างผมก็มีตัวเลขในอายุเพิ่มไปอีกหนึ่งปี คำถามคือเดือนนี้ควรจะเป็นอย่างไร
รักต้องซ่อนกลัวใครพบเห็น เฝ้าซ่อนเร้นรักเธอหมายมั่น
อยากเห็นเธอมีชีวิตสุขสันติ์ ทุกวันฉันมีเธอเพียงในใจ
ไร้ราก… ไร้รัง ฝังกาย
ไร้จุด มุ่งหมาย ภายหน้า
ไร้ญาติ ไร้มิตร อนิจจา
มุ่งหน้า สุดฟ้า แสนไกล