Category Archives: ชีวิตและผู้คน

แดดร้อน ฝนแรง

July 2, 2015

ฝนปีนี้มาล่ากว่าปีอื่นๆ นี่จนจะเข้ากรกฎาแล้ว ฝนยังแทบไม่ตกลงมาเลย จนมาเมื่อสักสัปดาห์ที่ผ่านมา ฝนเริ่มสาดลงมาให้พอได้ใจชื้นกันบ้างว่าปีนี้ยังจะมีน้ำให้ชาวนาชาวไร่ได้ไถหว่าน ปลูกกันตามที่ควรจะเป็น

ความคิดที่ฟุ้งกระจาย

May 7, 2015

ผมตั้งใจจะเขียนเรื่องราวต่างๆ หลายๆ เรื่อง ที่เห็นเค้าโครง แต่จนแล้วจนรอด เวลาผ่านไปเป็นเดือน ผมก็ไม่ได้ลงมือเขียนอะไรสักตัวอักษร ถ้าเป็นอย่างบรรดาเวบต่างๆ เวบมาสเตอร์หรือแอดมินก็คงต้องมาออกตัวกันว่า งานเยอะ ไม่มีเวลา แต่ตาแก่บ้านนอกอย่างผมไม่มีราคาคุยอะไรแบบนั้น ก็บอกกันตรงๆ ว่าขี้เกียจด้วย เขียนไม่ออกด้วย นี่มันจะตรงไปไหมล่ะครับ

เงียบเกินไป

March 26, 2015

บ่ายวันศุกร์กลางเดือนกุมภาพันธ์ที่แดดแรงราวกับเดือนเมษายน ทุกอย่างมันช่างเงียบสงบ จนได้ยินสิ่งที่เขาเรียกกันว่า “ใบไม้ไหว” มันดูเหมือนจะดีสำหรับผมที่เป็นคนไม่ชอบอะไรเสียงดัง ชอบความสงบและเสียงธรรมชาติ แต่ผมว่ามันออกเงียบจะเกินไป ผู้คนไม่มีใครออกมาทำกิจกรรมใดๆ ไม่มีแม้รถมอเตอร์ไซค์สักคันจะวิ่งผ่าน อาจจะเพราะแดดแรง ร้อน.. ผมพยายามคิดเข้าข้างตัวเองเข้าไว้ เพราะทั้งสัปดาห์มีลูกค้าเข้ามาแค่ไม่กี่ราย

เดินทางปีใหม่

March 26, 2015

ช่วงปีใหม่ปีนี้เป็นปีแรกในช่วงเวลานับสิบปีที่ผมเดินทางมาร่วมฉลองปีใหม่กับครอบครัว คงต้องใช้ประโยคแบบในโทรทัศน์ที่บอกว่า “เดินทางกลับภูมิลำเนา” เพียงแต่ไอ้เจ้าภูมิลำเนาของผมมันคือ กรุงเทพฯ ต่างกับคนอื่นๆ ที่เดินทางกลับต่างจังหวัด

หยุดวันเสาร์

November 22, 2014

ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา ผมไม่เคยมีวันหยุดอย่างเป็นทางการอย่างคนอื่นเขา มีแต่หยุดปิดร้านเพื่อไปทำธุระ พอกลับมาก็กระเสือกกระสนกลับมาทำงานทันที บางครั้งขับรถกลับมาเกือบสองร้อยกิโล พอมาถึงก็เปิดร้านทันที แต่นั่นมันเมื่อก่อนนี้นะครับ แต่วันนี้ผมมีวันหยุดกับเขาแล้ว

เรื่องไม่น่าเหนื่อย

September 22, 2014

ชีวิตคนเราแต่ละวันมีเรื่องวุ่นวายมากมายอยู่แล้ว เอาเฉพาะเรื่องสำคัญ จำเป็น ต้องทำ ก็มีให้คิดให้ทำแทบจะหมดวันอยู่แล้ว ถ้ารวมเรื่องปลีกย่อยลงไป ก็เรียกได้ว่า ยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อวันนั้นไม่พอให้จัดการได้เสร็จสิ้นอย่างแน่นอน

เปิดร้านใหม่..อีกแล้ว

September 20, 2014

ในช่วงเดือนที่ผ่านมา ตาแก่คนนี้เกือบจะบ้าเสียให้ได้ เพราะความวุ่นวายจากการเปิดร้านใหม่ ที่ผมเองไม่เคยอยากจะเปิดเลยสักนิดเดียว แต่เพราะความจำเป็นที่ต้องหาทางรอดจาก ความไม่มั่นคงอันเนื่องจากสติปัญญาของผู้บริหารในระบบราชการไทย ทำให้มันต้องเกิดอีกร้านขึ้นมาอย่างนี้ และนั่นแหละสาเหตุที่ทำให้ผมเริ่มมีอาการคลุ้มๆคลั่งๆขึ้นมาอีกครั้ง

กาแฟยามดึก

August 25, 2014

ผมเลิกกินกาแฟก่อนนอนมาหลายปีแล้ว เมื่อก่อนนี้ถ้าไม่ได้กินกาแฟร้อนก่อนนอน ผมจะเกิดอาการนอนไม่หลับ พอได้กาแฟสักแก้ว ก็งีบหลับสบาย รวดเดียวตื่นเช้าไปเลย ซึ่งอาจจะดูแปลกสำหรับใครหลายคน ที่ต้องการกาแฟมาทำให้ตื่น แต่ผมดันต้องการกาแฟมาทำให้หลับ