Category Archives: ชีวิตและผู้คน
ความคิดที่ฟุ้งกระจาย
ผมตั้งใจจะเขียนเรื่องราวต่างๆ หลายๆ เรื่อง ที่เห็นเค้าโครง แต่จนแล้วจนรอด เวลาผ่านไปเป็นเดือน ผมก็ไม่ได้ลงมือเขียนอะไรสักตัวอักษร ถ้าเป็นอย่างบรรดาเวบต่างๆ เวบมาสเตอร์หรือแอดมินก็คงต้องมาออกตัวกันว่า งานเยอะ ไม่มีเวลา แต่ตาแก่บ้านนอกอย่างผมไม่มีราคาคุยอะไรแบบนั้น ก็บอกกันตรงๆ ว่าขี้เกียจด้วย เขียนไม่ออกด้วย นี่มันจะตรงไปไหมล่ะครับ
เงียบเกินไป
บ่ายวันศุกร์กลางเดือนกุมภาพันธ์ที่แดดแรงราวกับเดือนเมษายน ทุกอย่างมันช่างเงียบสงบ จนได้ยินสิ่งที่เขาเรียกกันว่า “ใบไม้ไหว” มันดูเหมือนจะดีสำหรับผมที่เป็นคนไม่ชอบอะไรเสียงดัง ชอบความสงบและเสียงธรรมชาติ แต่ผมว่ามันออกเงียบจะเกินไป ผู้คนไม่มีใครออกมาทำกิจกรรมใดๆ ไม่มีแม้รถมอเตอร์ไซค์สักคันจะวิ่งผ่าน อาจจะเพราะแดดแรง ร้อน.. ผมพยายามคิดเข้าข้างตัวเองเข้าไว้ เพราะทั้งสัปดาห์มีลูกค้าเข้ามาแค่ไม่กี่ราย
เดินทางปีใหม่
หยุดวันเสาร์
เรื่องไม่น่าเหนื่อย
เปิดร้านใหม่..อีกแล้ว
ในช่วงเดือนที่ผ่านมา ตาแก่คนนี้เกือบจะบ้าเสียให้ได้ เพราะความวุ่นวายจากการเปิดร้านใหม่ ที่ผมเองไม่เคยอยากจะเปิดเลยสักนิดเดียว แต่เพราะความจำเป็นที่ต้องหาทางรอดจาก ความไม่มั่นคงอันเนื่องจากสติปัญญาของผู้บริหารในระบบราชการไทย ทำให้มันต้องเกิดอีกร้านขึ้นมาอย่างนี้ และนั่นแหละสาเหตุที่ทำให้ผมเริ่มมีอาการคลุ้มๆคลั่งๆขึ้นมาอีกครั้ง