Category Archives: ชีวิตและผู้คน

เหนื่อยเกินไป

June 30, 2014

ตาแก่คนนี้มีธุระต้องมาทำที่กรุงเทพฯสามวัน แต่ธุระที่ต้องมาทำ ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับงานซ่อมเครื่องเลยสักนิดเดียว ก็เลยกะเอาว่า จะได้อาศัยจังหวะนี้พักผ่อนไปด้วยสักวันก็ยังดี ดูแล้วมันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ไม่ได้อยู่ที่ร้าน เดินทางข้ามจังหวัด แถมไม่มีเครื่องมืออะไรมาสักอย่าง ก็ไม่น่าจะมีงานอะไรตามมากวนใจ จะมีก็แค่ธุระที่ตั้งใจมาทำแค่นั้น

ชะตาพัดไป

June 25, 2014

เย็นวันนี้ผมออกมายืนหน้าร้าน มองดูแสงแดดตกกระทบตึกที่สร้างใหม่ จนเหมือนกับทาด้วยทอง ดูกระจ่างตัดกับฉากหลังที่เริ่มมืดทมึน ยิ่งทำให้ภาพสวยงามจนผมอดเอากล้องโทรศัพท์ก๊องแก๊งของผมถ่ายเก็บไว้ไม่ได้ ภาพที่งดงามในบรรยากาศดีๆ อย่างนี้ ผมจะมีโอกาสได้อยู่ดูอีกนานแค่ไหน

กำลังจะป่วย

June 21, 2014

ตอนที่ผมนั่งเขียนเรื่องราวตอนนี้อยู่ ผมรู้สึกว่าผมกำลังจะป่วย และทั้งๆที่วันนี้ผมยอมหยุดงาน ไม่ไปเปิดร้านเพื่อพักหนึ่งวัน สรุปแล้วมันก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย และที่หนักสุดก็คือ อายุขนาดผมนี้ เวลาป่วยแต่ละครั้ง ต้องใช้เวลาฟื้นตัวมากกว่าคนหนุ่มสาว 3-5 เท่าเลยทีเดียว

เตรียมตัวเข้ากรุง…อีกที

March 18, 2014

พรุ่งนี้ผมก็ต้องเดินทางเข้ากรุงเทพฯอีกแล้ว แฟนๆตาแก่คนนี้คงจำได้ เมื่อหกเจ็ดปีก่อน ผมเคยเขียนเรื่องเข้ากรุงให้อ่านกัน คราวนั้นวุ่นวายขายกะปิมาก แถมยังอยู่นานเสียอีกด้วย คราวนี้จะวุ่นวายหรือไม่ยังไม่รู้ แต่ที่รู้แน่ๆ คงต้องอยู่เป็นสิบวันล่ะครับ อย่างที่รู้กันดีว่า ตาแก่คนนี้เกลียดการเข้ากรุงเทพฯอย่างเอาเป็นเอาตาย ทั้งๆที่ทั้งเกิดทั้งโตในกรุง แต่ถึงวันนี้ การจะเอาผมกลับเข้าไปอยู่ในกรุงเทพฯเหมือนเมื่อก่อน คงต้องต่อยกันสักยกสองยกล่ะครับ

หมดแรงเพราะร้อน?

March 5, 2014

สามสี่วันที่ผ่านมา อากาศร้อนแบบไม่น่าให้อภัย นี่มันเพิ่งจะเข้าเดือนมีนา แต่มันตั้งหน้าตั้งตาร้อน ยังกับกลางเดือนเมษา ช่วงกลางวันผมแทบไม่อยู่ในร้าน ออกมานั่งใต้ต้นตะขบหลังร้านของผม ที่ตอนนี้มันแผ่กิ่งก้านร่มใบแทบจะคลุมหลังคาผมไปครึ่งร้านได้ ปีนี้ก็คงได้มันอีกเหมือนเดิม ที่เป็นเหมือนเครื่องปรับอากาศ ที่ทำให้ตาแก่คนนี้ดำรงชีวิตอยู่อย่างไม่ทุกขเวทนามากนัก

ใกล้จบ

March 2, 2014

เคยมีความรู้สึกว่า เรื่องราวต่างๆ มันใกล้จบลงแล้วไหม ที่มันเป็นเพียงความรู้สึก ไม่ใช่มาจากข้อเท็จจริง แค่รู้สึกได้ ชีวิตคนเรา บางเรื่องก็ไม่อาจอธิบายด้วยเหตุผล บางเรื่องก็ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูด มันเป็นเพียงแค่ความรู้สึกเท่านั้น

Blog ที่หายไป

February 20, 2014

เมื่อ 6-7 ปีที่แล้ว เป็นช่วงที่ผมขยันเขียนเรื่องราวต่างๆ ลงในบล็อก เขียนทุกวันๆ ละหลายเรื่อง แต่ก็อยู่กันคนละบล็อก เพราะเป็นเรื่องราวคนละแบบ ทำให้ผมมีบล็อกที่เขียนไว้อยู่หลายที่ ทั้งบน Spaces WordPress Blogspot Blogsome ฯลฯ อยู่ให้ทั่วไปหมด แถมเขียนเรื่องราวคนละแบบ ตั้งแต่การทำกับข้าว ไปจนดิจิตอลเทคโนโลยี

กลับมาเขียน Blog

February 19, 2014

ผมทิ้งร้างห่างหายไปจากการเขียนบล็อกไปเป็นหลายปี แวะมาเขียนบ้างก็นานๆสักเรื่อง แถมยังนานจริงๆ นานจนหลายคนสงสัยว่า ตกลงอีตาแก่คนนี้ยังมีชีวิตอยู่จริงหรือเปล่า