เหยียบย่างบนปุยหิมะ ต้านละอองที่ต้องกาย
จันทรา เลือนหาย เงากระบี่พร่างพราย วับวาว
กล้าท้าทั่วปฐพี พันลี้กระบี่สอยดาว
พร่างพรม ลมหนาว ดอกเหมยบานนั้นราวฟ้าคะนอง
ดังกับแสงสุริยา สาดนภาให้เรืองรอง
เหมือนเมฆน้อยลอยล่อง อาบไล้แสงทอง ท่องท้องนภา
สุดฟ้าดินสิ้นทะเล หันเหสยบฤทธา
สมนาม งามสง่า มังกรอวดศักดาทุกที่ เขย่าปฐพีไหวสะเทือน