จากวันแห่งความว่างเปล่า ของคนเหงาๆ คนหนึ่ง
เก็บความคำนึงจากอดีตที่ผ่านมา
เก็บทุกข์ขื่นขมหมองไหม้ สดใสหัวเราะเริงรื่น
จดจำวันคืนที่ผ่านผันกาลเวลา
คนเรามีชีวิตยืนยาวเท่าใด หาทุกข์ใส่หัวใจทำไมกัน
ให้ร้าย ชิงดี ป้ายสี แข่งขัน ทุกสิ่งมันสิ้นสุดแค่เชิงตะกอน
มอบรักจากใจให้กัน แบ่งปันความฝันให้คน
ผู้ต้องทุกข์ทนและรุ่มร้อนในดวงใจ
สลายกับสายลมผ่าน เมฆฝันเต็มฟ้าพร่าพราย
หยาดฝนโปรยปรายละลายทุกข์เป็นท้องธาร
คนเรามีชีวิตยืนยาวเท่าใด หาทุกข์ใส่หัวใจทำไมกัน
ให้ร้าย ชิงดี ป้ายสี แข่งขัน ทุกสิ่งมันสิ้นสุดแค่เชิงตะกอน
จากวันแห่งความว่างเปล่า ของคนเหงาๆ คนหนึ่ง
เก็บความคำนึงจากอดีตเขียนเป็นเพลง
สหัสเดชะ
2531