ตาแก่คนนี้ทำเวบให้ลูกค้ามาจะ 20 ปีแล้ว แต่ปัญหาที่ไม่เคยแก้ได้สำเร็จก็คือเรื่องของโฮสท์ติ้ง ที่พาให้ผมปวดหัวได้แทบจะทุกปี อย่างดีหน่อยก็เว้นให้เป็นสองปี ก็ต้องเกิดเรื่องให้ผมปวดกบาล หงุดหงิด อารมณ์เสีย ไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง จนรู้สึกอยากจะเลิกทำเวบมาหลายรอบแล้ว
ผมเริ่มทำเวบให้ลูกค้าเริ่มจากลองทำบนโฮสท์ฟรีทั้งหลาย แล้วก็เริ่มเช่าพื้นที่ จดโดเมนเนม ในตอนเริ่มนั้นหาคนทำยากเย็น จดโดเมนก็ยาก หาโฮสท์ก็ยาก แถมโคตรแพงอีกต่างหาก จะเอาข้อมูลขึ้นก็ต้องอึดอย่างวัว เพราะสมัยนั้นยังเชื่อมต่อกันด้วยโมเด็มความเร็ว 14.4 Kbps หรูหน่อยก็ใช้ 28.8 Kbps แค่นั้น
สมัยที่ผมเริ่มทำนั้น โฮสติ้งทั้งหลายไม่ได้มาเสนอหน้ารอให้เรียกใช้บริการแบบทุกวันนี้ มีแต่ระดับ ISP เท่านั้น เราต้องคลานเข่าเข้าไปหา แถมราคาแพงอย่างที่เห็นราคาทุกวันนี้เหมือนแจกฟรีไปเลย โดเมนเนมก็จดยาก ต้องส่งแฟกซ์กันวุ่นวาย สมัยนั้นจะทำเวบไซต์สักเวบ ต้องมีทั้งเงิน ทั้งพวก ไม่ใช่ใครก็ทำได้เหมือนทุกวันนี้
ผมเริ่มทำเวบครั้งแรกโดยการเช่าพื้นที่ของ INET ทำให้ผมตระหนักเสมอมาว่า พื้นที่บนเน็ตนั้นมันแพง ต้องใช้ให้คุ้มค่า หลังจากนั้นมาหลายปี ก็เริ่มมีโฮสท์ติ้งโผล่มาให้บริการ ผมก็เริ่มออกมาใช้บริการโฮสท์ติ้งรายย่อยเหล่านี้ เพราะให้ราคาที่ถูกกว่า ทำงานแล้วพอมีเหลือเยอะขึ้น
ผมเริ่มใช้บริการโอสท์ติ้งรายย่อยอย่างที่ว่า จนเจ๊งกันเป็นรายๆ ไป บางรายก็เลิกไปดื้อๆ ทิ้งผมให้นั่งงง สัญญาก็ยังไม่หมด เวบก็ใช้ไม่ได้ ติดต่อไปก็ไม่ตอบ แต่ที่น่าเจ็บใจก็ตรงที่ จนถึงทุกวันนี้เขาก็ยังหากินกับโฮสท์ติ้งอยู่ แค่เปลี่ยนชื่อใหม่ แต่ชื่อเจ้าของบัญชีที่ให้โอนเงินน่ะมันอันเดิม
การที่ผมเปลี่ยนโฮสท์ติ้งไปเรื่อย ไม่ใช่จะหาที่ถูกกว่าหรอกครับ ไอ้การย้ายเวบข้ามเซิฟเวอร์ที่มันไม่น่าสนุกเลยสักนิด แต่พอเริ่มมีปัญหา ผู้ให้บริการก็เริ่มทิ้ง รายก่อนหน้าก็เจอปัญหาไฟฟ้าดับที่ CAT IDC ข้อมูลหาย จากนั้นก็ไม่ทำให้เครื่องเหมือนเดิมโดยผมก็ไม่ทราบสาเหตุ สุดท้ายก็ปิดไปดื้อๆ ทั้งที่ผมยังเหลือสัญญาอีก 3 เดือน
แม้แต่รายปัจจุบันที่ท่านกำลังดูเวบอยู่นี้ ตอนเริ่มใช้งานก็ดีมากตามสูตรเลยครับ ใช้ไปใช้มาก็มีการปรับเปลี่ยนการบริหารภายใน ทั้งย้าย IDC เปลี่ยนไอพีไปสามสี่ครั้ง ล่าสุดรวมเครื่องแล้วก็ได้ผลอย่างที่เห็นอยู่ตอนนี้ ย่ำแย่จนบรรยายไม่ถูกเลยครับ ใช้ wordpress ฟรีๆ หรือ Blog.com ฟรีๆ ยังเข้าท่ากว่าอีก แล้วผมจะมานั่งเสียเงินให้ทำไม
ก็คงได้ย้ายกันอีกล่ะครับ เป็นครั้งที่เท่าไรไม่รู้ แก่แล้วจำไม่ได้ แต่แน่ใจว่า น่าจะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายแน่ๆ คนแก่สังหรณ์แม่นนะครับ