รักราน

มีแต่ความคิดถึง
ฉันจึงอยากชิดใกล้
แต่เธอไม่เข้าใจ
ผลักไสด้วยสายตา

เหลือแต่ความปวดร้าว
ทุกคราวที่พบหน้า
เจ็บในอุรา
จนไม่กล้าพบกัน

คืนวันผ่านไป
อยากตัดใจจากพลัน
หากรักดังฝัน ตื่นพลันเปลี่ยนไป
พบกันใหม่คงไม่ช้ำอุรา

เหลือแต่เพียงความหลัง
ฝังไว้ใต้ใบหน้า
เก็บเหตุการณ์ผ่านมา
ไว้ซับน้ำตาให้ตัวเอง

สหัสเดชะ
พ.ศ.2530