ทำงานแบบไม่ได้หยุดมาถึง 7 เดือน นอกจากจะไม่ได้หยุดแล้ว ยังไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น แต่ละวันที่ผ่านมา ใช้เวลาหมดไปกับการทำงานเพียงอย่างเดียว จนเริ่มรู้สึกว่า ไม่ไหวแล้ว ไม่เอาแล้ว อยากหยุดเสียเหลือเกิน
ในที่สุด ก็มาถึงช่วงเวลาที่พอจะหยุดงานได้ ผมไม่ได้คิดถึงการพักผ่อนแบบที่ต้องเดินทางไปเที่ยว ไปนั่นไปนี่ ตามที่อยากไปอย่างคนอื่นเขา ความจริงแล้วผมอยากจะหยุดพัก ที่หมายถึงหยุดแล้วได้พัก ไม่ใช่หยุดทำงาน เพื่อไปทำอย่างอื่นเป็นการพักผ่อน อย่างนี้หลายคนอาจจะคิดว่า ก็หยุดแล้วนอนอยู่บ้านก็หมดเรื่อง แต่ไม่อย่างนั้นสิครับ มันไม่หมดเรื่อง เพราะถ้าบรรดาลูกค้าบังเกิดเกล้ารู้ว่าผมอยู่แค่ปลายจมูก ก็คงลากยุดฉุดผมให้กลับไปทำงานอย่างแน่นอน นอกจากนั้น ผมยังอยากจะไปหาลูกด้วย เพราะเกือบจะปีแล้ว ที่ไม่ได้เจอกันเลย เลยเป็นโอกาสที่ดีที่จะหลบงานไปสักช่วงหนึ่ง ไปพักผ่อน กลับไปหาลูกด้วยเลย
ปัญหาเรื่องวันหยุดของผม ไม่มีปัญหา ตัดสินใจหยุดแล้ว 7 วันเต็มๆ แต่ปัญหาอยู่ที่ลูกผมจะว่างให้ผมไปหาได้กี่วัน เพราะดูแล้วนับวัน ลูกจะมีอะไรต่ออะไรทำมากมาย เกินกว่าจะมีเวลาเจอกับพ่อขึ้นทุกที
ไม่เป็นไร ได้เจอกันสักครึ่งวันก็ยังดี เอาไว้อีกเกือบปี คงได้เจอกันอีกสักครั้งแล้วกัน