ฟ้าไกล แสงแดดไล้มา เมฆาคล้ายทาทอง
ชีวิตคนหมุนเวียนวนละล่อง ท่องไปคล้ายเมฆา
เขาไกล หิมะปรายคลุม แดดรุมหลอมลงมา
หวังคอยสมหวังสักครา หลอมอุราเป็นสายธาร
ดอกไม้ เบ่งบาน โรยรา เกิดมาสิ้นดับวายปราณ
เฝ้าฝืนกลืนกล้ำทรมาน ฟ้าขีดคั่นผันชะตา
ลมพัด สลัดช้ำสิ้น ฟ้าดินงดงามตา
ทอดถอนใจหวังเมื่อสิ้นชีวา กายาได้ฝังดิน
สหัสเดชะ
2526