เป็นดวงใจที่สอง สำรองความรัก
เป็นที่พิงพึ่งพักยามใจเธอเหงา
เป็นร่างกายให้ใช้ ยามไกลจากเขา
เป็นเช่นทาสคอยเฝ้า ยามเธอต้องการ
ดวงใจเธอดวงนั้น ยังอยู่ที่เขา
ดวงใจคงสุดเหงาจึงเผลอให้ฉัน
ดวงใจในส่วนลึก คงคอยคนนั้น
ดวงใจที่แบ่งปันฉันเพียงสำรอง
ดังดวงดาวพราวฟ้าราตรี สิ้นรังสีเมื่อตะวันสาดส่อง
ฟ้าก็เลือนให้ดาวเศร้าหมอง ดาวยังปองรักฟ้านิรันดร์
จะยังคงเฝ้ารัก เธอจนชีพลบ
จนวันใดเธอพบคนที่ใฝ่ฝัน
เพียงเธอบอกให้รู้ต้องการจากฉัน
ลาด้วยรักคงมั่นจากใจสำรอง
สหัสเดชะ
2531