เฝ้าเหม่อมองท้องฟ้ากว้างไกล มองแต่ขอบฟ้าสุดสายตา
เมฆลอยพริ้วลิ่วบนนภา เปรียบคล้ายมาหลอกลวง
เมฆก่อตัวให้ใจเฝ้าพะวง หลงวาดภาพรักไว้ใหญ่หลวง
สร้างสวรรค์รักนั้นชื่นทรวง ต้องช้ำดวงหทัย
หวานรักนั้นเคยหวานซาบซ่านฤดี
รักครั้งก่อนที่มีตรึงแน่นหัวใจ
ฝันว่าจะครองคู่จนวันสิ้นลม
รักมากลับขื่นขมช้ำใจ
เมฆลอยพริ้วเป็นทิวต้องลม รักขื่นขมตรอมตรมทรวงใน
พายุรักโหดร้ายใดปาน พัดเมฆฝันสลายไป
สหัสเดชะ
2522