สวัสดีครับอาจารย์ ไม่ได้ติดต่ออาจารย์นานเลยครับ ทีแรกคิดว่าจะได้ไปกำแพงแสนอีก แต่พอดีทางโรงงานปุ๋ยเปลี่ยนไปใช้ระบบกำหนดแบบปริมาตร ไม่ได้ใช้น้ำหนักแบบที่ผมคิด เลยเปลี่ยนคนทำ ผมเลยไม่ได้มีโอกาสไปเลยครับ

สวัสดีครับอาจารย์ ผมขอส่งข่าวคราวต่อจากที่ได้เล่าไปครั้งที่แล้วครับ ตอนนี้ผมกลับมาอยู่ที่สวนได้เกือบ 7 วันแล้วครับ กลับมาก็พยายามเร่งให้เริ่มต้นงานในสวนได้เสียที ก็ออกไปติดต่อช่าง ติดต่อน้องๆ เก่าๆ ทางนี้ จะได้มีคนช่วย งานจะได้เร็วขึ้น สองสามวันแรกก็ดูดีครับ คุยกับคนโน้นคนนี้ ดูแบบ นัดหมายกัน เสร็จสรรพวันรุ่งขึ้น ผมก็เริ่มสั่งของ ทั้งเครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆ วัสดุที่ต้องใช้ พวกเหล็ก และท่อต่างๆ

พอโดนเขาเอาร้านคืน ตาแก่บ้านนอกอย่างผมก็กลับสู่สถานะตกงานอีกครั้ง ผมห่างหายจากสถานะนี้มาถึง 9 ปี จนคิดว่าจะไม่ต้องตะเกียกตะกายหางานทำอีกแล้ว เพราะจวนจะเกษียณอยู่รอมร่อแล้ว แต่อะไรมันจะเกิดก็ให้มันเกิดไปเถอะครับ ไม่มีร้าน งานการก็ไม่มี หันซ้ายหันขวา ถามตัวเองในกระจกว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี มันก็ไม่ตอบผมสักคำ

เกษตรกรเป็นอาชีพที่มีจำนวนชั่วโมงทำงานมากกว่าอาชีพอื่น แต่มีรายได้ต่อชั่วโมงน้อยกว่าอาชีพอื่น สวัสดิการอะไรก็ไม่มี ไอ้ที่มีก็ยังจะถูกตัดออก เป็นลูกค้าธนาคารก็ยังกับเป็นขี้ข้า เป็นลูกทาสในเรือนเบี้ย โดนขู่โดนเอาเปรียบ ขณะที่อาชีพอื่นไปกู้ ก็ยังมีสภาพเป็นผู้เป็นคนมากกว่า ข้าวของที่หน่วยงานรัฐ เอาเงินภาษีไปซื้อมาแจก แล้วทำตัวยังกะมันควักเงินซื้อมาเอง ก็ต้องรักษาให้ดี เพราะมันมาแบบป่วยๆ ต้องเอามารักษาต่อ ฯลฯ