เมื่อวันอังคารที่แล้ว ผมไปถอนฟันมา ไม่ใช่อยากจะถอนนักหรอกครับ แต่มันมีเหตุ ทำเอาจนไม่ถอนก็ไม่ได้ ฟันที่เหลือน้อยอยู่แล้ว ยิ่งน้อยลงไปอีก แถมหมอขอเบิ้ล กลายเป็นถอนสองซี่ไปเสียอีก ตาแก่คนนี้แทบจะต้องเอาครกตำข้าวกินอยู่แล้วครับ

สัปดาห์ที่ผ่านมานี้ มีความเปลี่ยนแปลงอะไรต่ออะไรมากมาย ที่จริงแล้วโลกนี้มันก็เปลี่ยนอยู่ทุกเสี้ยววินาทีอยู่แล้ว ผมไม่ควรจะตื่นเต้นอะไร แต่ผมตื่นเต้นครับ เพราะการเปลี่ยนแปลงบางเรื่อง ผมไม่คิดว่าจะเปลี่ยนในตอนนี้ บางเรื่องก็ไม่ได้เปลี่ยนไปตามที่คิดไว้ และบางเรื่องต้องใช้คำว่า ให้ตายก็คิดไม่ถึง กันเลยทีเดียว

หลายคนเริ่มสงสัยว่า บล็อกตาแก่บ้านนอกบล็อกนี้กำลังจะกลายเป็นเวบศาลาคนเศร้า หรือศาลานกน้อยรึเปล่า เพราะหลายโพสท์ที่ผ่านมา มันเริ่มออกแนวดราม่าน้ำเน่ามากขึ้นทุกที