ในที่สุดฝนก็ตกแล้ว.. แต่ฝนมาช้าเกินไป ข้าวในนายืนต้นตายกันเสียเป็นส่วนมาก น้ำในคลองข้างถนน แห้งไปตั้งแต่เดือนที่แล้ว เจ้านายจากในเมืองออกมาบอกว่าห้ามปลูกข้าว ..ก็เมื่อตอนที่หว่านไปแล้ว บอกไม่ให้ทำนา.. แล้วจะให้ชาวนาทำอะไร

บางวันก็รู้สึกอยากนอนลง หลับตา แล้วไม่ต้องตื่นมาอีกเลย… ตลอดกาล เหมือนอย่างวันนี้ เครื่องหมายคำถามวนเวียนจนเต็มหัวสมอง มีแต่คำว่าทำไม …นั่นสิทำไม หงุดหงิด อารมณ์เสีย พาล โทษทุกสิ่งและทุกคนรอบตัว ทั้งที่รู้ว่า มันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นมาเลยสักอย่าง มีแต่ยิ่งเลวร้ายลงไปกว่าเดิม

เมื่อสามวันก่อนผมโพสท์เพลงเก่าเพลงหนึ่งของ กุ้ง กิตติคุณ ลงใน facebook ชื่อเพลง กล่อมขวัญ เพลงนี้อยู่ในชุด แด่…ทุกคู่รัก ของค่ายอโซนา เป็นอัลบั้มแรกๆ ของกุ้ง ออกในราวปี 2524 หรือ 2525 ประมาณนั้น ถ้าตาแก่คนนี้จำไม่ผิด เพราะผมจำปกเทปได้ ผมซื้อตอนเลิกเรียนตรงสามแยกเกษตรสมัยนั้น

ฝนปีนี้มาล่ากว่าปีอื่นๆ นี่จนจะเข้ากรกฎาแล้ว ฝนยังแทบไม่ตกลงมาเลย จนมาเมื่อสักสัปดาห์ที่ผ่านมา ฝนเริ่มสาดลงมาให้พอได้ใจชื้นกันบ้างว่าปีนี้ยังจะมีน้ำให้ชาวนาชาวไร่ได้ไถหว่าน ปลูกกันตามที่ควรจะเป็น